Η βορειότερη των Μικρών Ανατολικών Κυκλάδων, ανάμεσα στη Νάξο και την Αμοργό. Η Δονούσα με το πετρώδες έδαφος, τους πολλούς κόλπους με τις μικρές αμμουδιές, τους λίγους φιλόξενους κατοίκους και την αγνή ομορφιά. Το όνομα της Δονούσα, το πήρε επειδή δονείται από τα άγρια κύματα ή αλλιώς Δενούσα, επειδή έδεναν τα διερχόμενα καράβια στην κακοκαιρία. Οι ξένοι ναυτικοί την αποκαλούσαν  Στενόζα ή Σπινόζα.

Ο μεγαλύτερος οικισμός του νησιού είναι ο Σταυρός ή Κάμπος. Είναι το μεγαλύτερο χωριό και το λιμάνι του νησιού. Γραφικός οικισμός με αυθεντική κυκλαδίτικη ταυτότητα. Οι υπόλοιποι οικισμοί, Μερσίνη, Χαραυγή και Καλοταριτίσσα, προσφέρονται για περιπάτους και ξεχωρίζουν για τη γραφικότητά τους. Στη Δονούσα δεν χρειάζεται κανείς αυτοκίνητο. Στην διάρκεια της τουριστικής σεζόν, το τοπικό μικρό λεωφορείο πηγαινοέρχεται όλη την ημέρα στον μοναδικό ασφαλτοστρωμένο δρόμο του νησιού. Ενώ για  όσους αγαπούν την πεζοπορία υπάρχουν πάμπολλα μονοπάτια που συνδέουν τους οικισμούς.

Όσο για τις παραλίες το ανάγλυφότης προσφέρεται τη στολίζουν αμμουδερές παραλίες με λευκή άμμο, πεντακάθαρα γαλάζια νερά. Μικρές, μεγάλες, ευκολοπροσβάσιμες ή όχι όλες μικρά διαμάντια. Κάτι που πραγματικά αξίζει κανείς να δει είναι η Φωκοσπηλιά με τα γαλαζοπράσινα νερά και το μαγευτικό βυθό.  Μία θαλάσσια σπηλιά κάτω από τα απόκρημνα βράχια του κάβου του Μοσχονά. Παλιό oρμητήριο και καταφύγιο πειρατών, που πήρε το όνομά της από τις φώκιες που κατοικούσαν εκεί παλαιότερα.